Pomocy - rozdział 6

O tym, że Shizuo mnie przytulił, nie rozmawialiśmy ani nie powtarzaliśmy tego nigdy więcej. Chodziłem normalnie do szkoły i zakrywałem rany, które wciąż pojawiały się na moim ciele. Ale jednak coś się zmieniło. Blondyn był w stosunku do mnie dużo bardziej delikatny i troskliwy, chociaż było to ledwo zauważalne. Westchnąłem i odwróciłem się przodem do dźgającego mnie długopisem w plecy Shizuo.

-Tak?

Szepnąłem, nie chcąc, by nauczyciel nas przyłapał. Zerknąłem szybko na jego kartkę i zorientowałem się, o co chodzi.

-B, c, d, a, c, b, a, d.

Podpowiedziałem mu szybko i odwróciłem się z powrotem przodem, zajmując swoim sprawdzianem.

-Dzięki.

Usłyszałem z tyłu i się uśmiechnąłem. Było miło słyszeć coś takiego z jego ust. Lekcja dobiegła końca, więc wyszliśmy ze szkoły i skierowaliśmy się do domów, jednak pod bramą stał mój ojciec przy swoim samochodzie.

-Садись. (Wsiadaj.)

Rozkazał, otwierając drzwi od strony pasażera, a mnie trochę zamurowało. Wiedziałem, co to oznacza.

-Нет. (Nie.)

Sprzeciwiłem się, nie mając na to najmniejszej ochoty. Silna dłoń chwyciła mnie za ramię i zostałem wepchnięty do auta, nie mając nic więcej do gadania.