Sekret - rozdział 28

Rankiem następnego dnia, po wyjątkowo spokojnej nocy, wszyscy zebrali się w kuchni, która wypełniona była zapachem  świeżo parzonej kawy, którą gospodarze przygotowali dla swoich przyjaciół, jeszcze zanim zaczęło się śniadanie. Harry i Draco funkcjonowali jak dobrze naoliwiona maszyna i nie potrzebowali słów, doskonale razem współpracując. Sprawnie i szybko, pracując niczym jedna osoba, przygotowali ogromną ucztę na śniadanie - świeżo upieczone bułeczki wylądowały na stole, jajecznica na boczku sprawiała, że wszystkim ciekła ślinka, a świeże warzywa i owoce pokrojone na kawałki zastawiły stół szybciej, niż wszyscy zdążyli się zorientować. Hermiona obserwując ich razem uświadomiła sobie, że jeśli tak funkcjonują razem przygotowując śniadanie, to w walce mogą być niezrównani. Chłopcy kończyli właśnie robienie naleśników, jednocześnie któryś co chwilę stawiał na stole ser, wędlinę, czekoladę i dżemy, zapełniając stół niemal po brzegi. Gdy w końcu zasiedli do śniadania, była punkt siódma rano a wszyscy czuli się jak w domu i dobre humory towarzyszyły im do końca posiłku, gdy smakowali pysznych, domowych "dań". W końcu wszyscy znów zebrali się przy pustym już stole i od razu można było zauważyć, że nastroje momentalnie się zmieniły, z radosnych na bitewne i pełne niepewności. Oczy wszystkich skierowały się na wiedzącą najwięcej parę.

-Doszliśmy do wniosku, że Dumbledore i Grindenwald chcą nas wybić po kolei, pojedynczo, żeby łatwiej było im dojść do Ministerstwa i je przejąć. Ron miał pecha i był pierwszym z nas. Niestety, nie zostawili za sobą żadnych śladów. Absolutnie żadnych. Ale musimy jakoś ich znaleźć.

Zaczął Harry, patrząc hardo wszystkim w oczy i ściskając bladą dłoń swojego małżonka.

-Harry chciał wczoraj od razu wyruszyć w pojedynkę i nie narażać was na niebezpieczeństwo. Ale nie jest to rozwiązanie,  bo sam nie podoła dwóm potężnym czarodziejom i ich poplecznikom, a nie wiemy, ilu ich jest. Dlatego przez noc przekonałem go, byśmy zrobili to razem. Razem mamy większe szanse.

Dodał były Ślizgon, zerkając na bruneta, który spuścił wzrok, czując się zawstydzony swoim brakiem wiary w innych. Wszyscy pokiwali zgodnie głowami, jakoby samo przez się rozumiało się, że wszyscy razem idą na śmierć albo po wygraną.

-Trzeba więc wymyślić, jak ich znaleźć. Zaklęcia lokalizujące się nie zdadzą, już próbowałam wszystkich, nawet tych, które znalazłam w trakcie wertowania z Harry'm ksiąg z działu Ksiąg Zakazanych. Czy duchy mogłyby nam pomóc?

Zapytała brązowowłosa dziewczyna, szybko analizując sytuację i wiedząc, że Harry ma kontakt ze zmarłym rodzeństwem  ich byłego dyrektora, ale ten pokręcił głową.

-Dumbledore i jego przyjaciel rozpłynęli się w powietrzu, nawet duchy nie są w stanie ich znaleźć. Pomyślałem o wilkołaczym powonieniu Draco, ale ma ono ograniczenia odległości, a oni mogą być w dowolnym miejscu na świecie. A jak już jesteśmy w temacie, Draco nie idzie na misję. Nie wiemy, jak się ona potoczy, a za dwa dni pełnia. Nie możemy ryzykować, że straci kontrolę w środku zadania.

Wyjaśnił Chłopiec, Który przeżył. Hermiona już otwierała usta, by coś powiedzieć, gdy przez otwarte okno wpadła sowa z listem w dziobie. Wszyscy spojrzeli oszołomieni na biedne zwierzę, widząc jej stan, ale to Harry poderwał się do swojego pupila.

-Hedwiga!

Krzyknął i wziął ją w ramiona, nie dbając o wiadomość, którą ze sobą przyniosła. List chwycił Draco i otworzył go, a z każdym czytanym przez niego słowem jego twarz stawała się coraz bledsza. Wszyscy patrzyli na niego w napięciu, nawet jego mąż, który wyrwał mu kartkę z ręki i przeleciał tekst wzrokiem. Znał to pismo bardzo dobrze.

Ministerstwo Magii upadło.

Korneliusz Knott i wielu urzędników nie żyje.

Przejmujemy świat Czarodziejów.

Dumbledore i Grindenwald

Przeczytał na głos a wszyscy zamarli. Nie odzywali się, ale mieli to samo w głowie.

Już za późno.